Zabezpieczanie i przechowywanie dowodów rzeczowych to temat rzeka, który można sprowadzić do słów "papiery muszą się zgadzać". Dokumentację związaną z dowodami stanowią m.in. wykazy dowodów rzeczowych, protokoły zdawczo-odbiorcze, dokumenty przekazania czy wydania, a także księga dowodów rzeczowych, zawierająca szczegółowe informacje: kiedy, kto, gdzie miał do nich dostęp. Procedury przewidują możliwość przekazania dowodów na przechowanie na zewnętrz, w przypadku przedmiotów wartościowych jest to depozyt bankowy, przedmioty artystyczne przekazuje się do muzeów, itd. Policja opracowała szczegółowe wytyczne dotyczące tych kwestii, CBA także ma swoje zalecenia, w sporej części wzorowane na policyjnych doświadczeniach. Tym samym prokuratorzy z WPO w Warszawie, nadzorujący śledztwo smoleńskie, muszą postępować w analogiczny sposób, zwłaszcza w odniesieniu do kluczowych dowodów czyli zapisów z rejestratorów Tu-154M. Opinia publiczna była informowana o "pieczołowitych pieczęciach", sprawdzanych przy każdorazowym pobraniu z rosyjskiego sejfu i powtórnie umieszczanych na opakowaniach taśm wkładanych do sejfu. Powinniśmy oczekiwać, w związku z częstym kopiowaniem taśm rejestratorów, licznych wpisów w księdze dowodów rzeczowych, a dodatkowo obecni przy tych czynnościach polscy prokuratorzy zapewne nie zajmowali się wypatrywaniem much na ścianach pomieszczeń MAK, a intensywnie obserwowali wszystkie czynności, wykonywane przy ICH dowodach. Zweryfikujmy teorię z praktyką smoleńską.
Czerwiec 2011 roku, od kilku miesięcy MAK ogłaszając raport końcowy zakończył swoje prace przy tej katastrofie, w związku z zawarciem porozumienia, podpisanego przez J.Millera, ogranicza się tylko do przechowywania taśm i rejestratorów oraz udostępniania pomieszczeń dla prowadzonych badań na tych materiałach. Aktywne są jedynie prokuratury polska i rosyjska, prowadzące swoje postępowania wyjaśniające okoliczności zdarzenia, ich każdorazowa współpraca odbywa się w trybie "wniosku o pomoc prawną ...", co oznacza czasochłonne uzgodnienia.
Po wielu tygodniach oczekiwania na realizację złożonego wniosku o pomoc prawną w dniu 1 czerwca biegli IES w Krakowie, w towarzystwie polskich prokuratorów pojawili się w moskiewskiej siedzibie MAK, by przeprowadzić badania rejestratora MARS-BM i jego taśmy. Biegli IES z zakresu fonoskopii weryfikowali osobiście taśmy, których świadectwem pochodzenia jest "oświadczenia specjalisty MAK Wiktora A.Trusowa, który stwierdził, że taśma została wyjęta z rejestratora MARS-BM znalezionego na miejscu katastrofy Tu-154M nr 101", jak zapisali w swym raporcie. Pozostaje mieć nadzieję, że WPO w Warszawie posiada księgę dowodów rzeczowych, która zawiera szczegółowy wykaz dokumentów i protokołów wskazujących jednoznacznie na drogę przebytą przez tę taśmę. Ze smoleńskiego błota w dniu 10.04.2010r, przez kolejne protokoły z kopiowania dla J.Millera, MAK, rosyjskiej firmy Foreneks, aż po ostatnie badania z lutego 2014r. Opinia publiczna ma nadzieję na właściwe udokumentowanie tych często zmienianych plomb, biegli prokuratury z IES musieli poprzestać na oświadczeniu specjalisty MAK.
Ostatniego dnia pobytu w Moskwie, 15 czerwca 2011r biegli przystąpili do oględzin rejestratora MARS-BM, pochodzącego z Tu-154M nr boczny 101. Uszkodzenia mechaniczne obudowy ochronnej, pęknięta, wykonana z tworzywa, zewnętrza osłona, wisząca wiązka przewodów elektrycznych, łączących rejestrator z instalacją elektryczną samolotu. Wnętrze czyste, bez śladów uszkodzeń, głowice nagrywająco-odtwarzająca oraz kasujące w stanie nie wskazującym na problemy z zapisem. Pamiętajmy- to jest rejestrator katastroficzny, więc obudowa ma przejąć na siebie całe uderzenie, toteż można oczekiwać po tych oględzinach sprawności rejestratora, tym bardziej, że w trakcie dwutygodniowych badań taśmy nie odkryto niszczącego wpływu czynników zewnętrznych. Jednym słowem można było oczekiwać postawienia "kropki nad i" czyli biegli wykonują testowy zapis, wykorzystując ten moduł magnetofonu, celem potwierdzenia pochodzenia okazanej taśmy, bez bawienia się w jakieś oświadczenia Trusowa. Jednak na przeszkodzie stają dwa elementy: polscy prokuratorzy zapomnieli o dokooptowaniu do zespołu jakiegoś specjalisty od magnetofonów typu Kasprzak, który mógłby na miejscu sprawdzić i uruchomić rejestrator, drugi powód to ostateczne "oświadczenie Trusowa" o niesprawności sprzętu, zamykające dyskusję. Pozostaje znów mieć nadzieję na posiadanie przez prokuratorów dokumentacji z przeprowadzenia tego badania, poprzedzonego zerwaniem plomb z polskimi pieczęciami. Panowie, przecież pracowicie stawialiście je po każdorazowym wyjęciu z sejfu rejestratora?.
Pora na zagadkę, tym bardziej że poprzednia notka Moskiewski Święty Graal zawierała interesujące fakty, które umknęły uwadze czytelnikom. Przypomnę akapit poświęcony biegłym prokuratury z firmy ATM:
Biegli prokuratury z firmy ATM nie zadbali o to by udać się do siedziby MAK, celem osobistego wykonania kopii zapisu z tych rejestratorów, połączonej z przeprowadzeniem niezbędnych badań. W dniu 7.06.2011r pojawili się jednak w moskiewskiej siedzibie MAK by dokonać ponownego odczytu zapisu rejestratora ATM-QAR, co było formalnym wymogiem rosyjskich procedur. Jaka szkoda, że nie zadbali o wymogi formalne polskiej prokuratury, przez którą zostali oficjalnie zatrudnieni dla wykonania poprawnej procesowo ekspertyzy. Nie słychać też by prokuratorom prowadzącym to postępowanie przeszkadzał brak badań tych taśm, połączony z oficjalnym wykonaniem kopii.
Jednym słowem w dniu 7 czerwca 2011 roku w moskiewskiej siedzibie MAK przebywali prokuratorzy wraz z biegłymi IES, wykonującymi badania na zlecenie WPO w Warszawie oraz niezależnie od nich kierujący zespołem biegłych z firmy ATM, wykonujący prace na zlecenie rosyjskiej prokuratury. Dziwny zbieg okoliczności czy jednak celowe działanie, związane z poczynionymi przez stronę rosyjską oszczędnościami na delegacje dla polskich prokuratorów, którzy powinni zadziałać przy tych plombach opakowania za rejestratorem ATM-QAR?. Zbieżność terminów realizacji oficjalnych wniosków o pomoc prawną czy też rosyjska prokuratura zwróciła się bezpośrednio do firmy ATM, jako producenta urządzenia, o dokonanie odczytów?. Nie mógł biegły z ATM zaplanować na ten czas przeprowadzenie badań taśm z rejestratorów, których zapisy miesiąc później zostały zostały zawarte w ekspertyzie przekazanej przez tego samego człowieka Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w Warszawie?.
Dodajmy kolejny element postawionej zagadki. W chwili gdy biegły z ATM w jednym pomieszczeniu MAK zajmował się zapisem z rejestratora ATM-QAR, biegli z IES w innym prowadzili oględziny taśmy z zapisem CVR, trzej polscy wojskowi udali się do kolejnego pomieszczenia MAK by uczestniczyć w badaniach rejestratora MARS-BM, śladem czego są ich pieczęcie z datą nałożenia plomb. Chcieli 7.06.2011r zaspokoić własną ciekawość?. Wszak nie zabrali z sobą swoich biegłych z IES, którym było dane zapoznać się z tym urządzeniem dopiero 15.06.2011r. Może to specjaliści z MAK tego dnia stwierdzili niesprawność tego rejestratora, a może człowiek z ATM chciał tylko popatrzeć.
Zakłady Lotto w tym dniu nie odnotowały w Warszawie szóstki, nastąpiła kumulacja, w Moskwie padła trójka, kto był zwycięzcą tej kumulacji?.
żródła:
ZARZADZENIE NR 109 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynnosci dochodzeniowo-sledczych Policji oraz przechowywania przez Policje dowodów rzeczowych uzyskanych w postepowaniu karnym
www.policja.pl/download/1/87247/zarzadzenienr109.pdf
WYTYCZNE Nr 4 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 15 grudnia 2000 r. w sprawie organizacyjnych zasad prowadzenia postępowania przygotowawczego przez Policję (Dz. Urz. KGP z dnia 13 marca 2001 r.)
http://www.policja.swinoujscie.pl/pomocnik/data/lex.kgp/wy04.00.html
Decyzja Nr 195/11 Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie ewidencji i przechowywania dowodów rzeczowych, mienia tymczasowo zajętego i innych rzeczy w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym
http://edu.cba.gov.pl/DU_CBA/2011/1/50/Printable.html
Moskiewski Święty Graal
