Poseł Janusz Wojciechowski zwrócił uwagę na kilka kluczowych jego zdaniem zdarzeń, z ostatnich sekund lotu, zapisanych w stenogramach Andrzeja Artymowicza:
a) 8,40,49,585 – komenda „odchodzimy”. Trwa do 8,40,50,314)
b) 8,40,54,570 – odgłos przypominający lekkie uderzenie o kadłub.
c) 8,40,57,031 – seria 3 lekkich uderzeń o konstrukcje samolotu.
d) 8,40,58,100 – odgłos przypominający silne uderzenie
e) 8,40,58,253 - odgłos przypominający niszczenie konstrukcji.
f) 8,40,59,353 – odgłos przypominający niszczenie konstrukcji w kolizji dużej prędkości, charakterystyczny czas narastania do 46ms, maks. 140 ms, trwa do 8,41,00,504
g) 8,41,00,963 – bardzo głośne niszczenie konstrukcji samolotu, trwa do 8,41,02,764
h) 8,41,02,843 – okrzyk „Jezu”, trwa do 8,41,03,688
i) 8,41,03,455 – okrzyk „kurwa” trwa do 8,41,03,725
j) 8,41,03,775 – krótkie, ucięte z końcem nagrania bardzo silne uderzenie. Trwa do końca nagrania przez 0,255 sekundy
k) 8,41,03,989 – silny trzask (trwa 0,016 sekundy).
l) 8,41,04,030 – koniec zapisu.
zwracając się zarazem do Macieja Laska z pytaniami o wyjaśnienia. W celu udzielenia pomocy zapracowanemu na wielu etatach badaczowi katastrof lotniczych, a w nielicznych wolnych chwilach propagandziście z Zespołu Laska, sporządziłem na podkładzie satelitarnym szkic lokalizacji wskazanych w zapytaniu zdarzeń, podstawą dowiązania się był początek zdarzenia
8:40:59,353 – odgłos przypominający niszczenie konstrukcji w kolizji dużej prędkości, charakterystyczny czas narastania do 46ms, maks. 140 ms
oznaczony jako P4- rejon działki Bodina (prawdopodobne uderzenie w słynną brzozę). W oparciu o zakładaną średnią prędkość 75m/sek lotu Tu-154M wskazane zostały niektóre punkty z wykazu J.Wojciechowskiego. Całość uzupełniają zestawienia topografii terenu wg. Amielina oraz z odnalezionego zdjęcia rejonu lotniska sprzed kwietnia 2010r.
Można we własnym zakresie dokonywać identyfikacji przeszkód terenowych ze zdarzeniami dźwiękowymi zawartymi w stenogramie Artymowicza. Szczególnie interesujący jest "osobnik botaniczny" P7 opisany jako "8:40:54,570 – odgłos przypominający lekkie uderzenie o kadłub". Jeśli dźwięk ten odpowiada kontaktowi poszycia samolotu z gałązkami brzozy wskazanej w raporcie KBWLLP to należy być pod wrażeniem sprawności zawodowej siedmiu wspaniałych z ekipy płk Milkiewicza, choć przyznaję z bólem nie udało mi się wstrzelić punktem P7 w tę brzozę.
Koniecznie trzeba poinformować o sprawności polskich badaczy prof. French'a, prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Akustyki i Fonetyki Sądowej, który jako "angol" nie wie, że mikrofony MDM-5 wprawdzie ledwie wyłapują cokolwiek zza progu kokpitu, lecz jak na rosyjski produkt przystało, wyczulone są na świszczące batożenie brzozowych witek, stosowanych od wieków w "ruskich baniach".
Dokumentacja fotograficzna i opisy Zespołu Laska
Rejon bliższej radiolatarni. Strzałką wskazano brzozę ze ściętym czubkiem - pierwszą przeszkodę, z którą zetknął się samolot. Widok od strony lotniska.
Pierwsza brzoza, z którą samolot zetknął się w rejonie bliższej radiolatarni. Widok w kierunku lotu, w stronę lotniska. Strzałka wskazuje miejsce, w którym znajduje się gruba brzoza, na której samolot stracił część lewego skrzydła.
Moje zestawienie. Miłej zabawy.
